Zaciągnięte uprzednio zobowiązania, opóźnienia w spłacie rat kredytów czy kart kredytowych mogą spowodować, że nasza zdolność kredytowa znacząco się pogorszy i będzie niewystarczająca dla banku, by pożyczyć od niego kolejne pieniądze. Alternatywą są instytucję pozabankowe, ale też nie zawsze. Najczęściej kwota chwilówki nie może przekroczyć 15 tysięcy złotych. Co zatem czynić, gdy naprawdę potrzebujemy dodatkowych środków, lecz nikt nie chce nam ich kredytować? Ostatnią nadzieją mogą się okazać pożyczki prywatne.
Gdzie pożyczać?
Regulacje dotyczące pożyczek prywatnych znajdziemy w kodeksie cywilnym. Pożyczkodawcą jest osoba fizyczna, która jest właścicielem pożyczanych pieniędzy. Warunki na jakich udzielana jest pożyczka są ustalane między jej stronami. Nie ma tu zatem ograniczeń nakładanych na instytucje bankowe związane z maksymalną wysokością oprocentowania. Pożyczkodawca i pożyczkobiorca umawiają się również co do długości trwania umowy, prowizji, kar umowny i zabezpieczenia. W przypadku, gdy pożyczana kwota jest wyższa niż 500 złotych konieczne jest sporządzenie umowy.
Najtrudniejsze może się okazać znalezienie właściwej osoby, która mogłaby nam pożyczyć pieniądze. Pierwszym krokiem wydaje się szukanie kogoś z kręgu naszej rodziny lub znajomych. Nie zawsze jednak mamy w swoim otoczeniu ludzi majętnych lub sami możemy się krępować pożyczać pieniądze od osób dobrze nam znanych. Nie każdy przecież chce się afiszować ze swoimi problemami finansowymi. W takiej sytuacji można się zgłosić się do ludzi, którzy zajmują się niemal zawodowo udzielaniem pożyczek prywatnych. Tu jednak należy się liczyć z ryzykiem wysokiego oprocentowania. Oferty pożyczek prywatnych odnajdziemy w ogłoszeniach prasowych czy internetowych. Funkcjonują również specjalne platformy internetowe do udzielania tzw. pożyczek społecznościowymi, które kojarzą pożyczkobiorców i pożyczkodawców.
Egzekucja długu
Strony umowy pożyczki powinny sobie zdawać sprawę również z ryzyka konieczności egzekucji długu. Termin przedawnienia dla zobowiązania pożyczkobiorcy kończy się po upływie 3 lat. Po tym okresie niemożliwe stanie się wyegzekwowanie niespłaconych pieniędzy. Warto jednak pamiętać, że bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany w momencie podniesienie tego roszczenia, czyli np. każdorazowego wezwania do spłaty. Trzeba również uważać, aby nie pożyczać pieniędzy od osób, które będą skłonne do uciekania się do wyjątkowo brutalnych metod egzekucji długu.
Z kolei pożyczkodawca może odmówić wydania obiecanych w umowie pieniędzy, jeżeli dowie się, że ich zwrot jest mało prawdopodobny ze względu na nie najlepszą sytuację finansową pożyczkobiorcy. Nie może jednak tego zrobić, gdy wiedział o tej sytuacji w chwili zawarcia umowy. W wypadku, gdyby udzielający pożyczki ociągał się z wydaniem pieniędzy, to roszczenie pożyczkobiorcy wobec niego wygaśnie już po upływie 6 miesięcy.
Prawo cywilne przewiduje również warunki odstąpienia od umowy. Dla pożyczkobiorcy jest 10 dni od dnia podpisania umowy lub w momencie przedterminowej spłaty całości zadłużenia. Natomiast zaległości na dwie pełne raty pożyczki mogą skutkować wypowiedzeniem umowy (z terminem nie krótszym niż 30 dni) przez pożyczkobiorcę, ale po uprzednim wezwaniu do zapłaty zadłużenia lub jego części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania.
Przy pożyczkach prywatnych obydwie strony muszą mieć baczenie z kim zawierają tę umowę. W przypadku bowiem jakichkolwiek problemów jedna i druga strona mogą sprowadzić na siebie kłopoty.
Autor: Jakub Wojas
